Αγαπητά μου Χασιμοτάκια και Μη-Χασιμοτάκια,
το έχετε και εσείς; Τις καλές και τις κακές ημέρες; Ξυπνάω το πρωί και κρίνω. "Σήμερα είναι καλή μέρα", λέω. Έχω δύναμη και όρεξη για πολλές δουλειές. Και όντως τα καταφέρνω.
Κάποιες μέρες, είναι απλά από το πρωί χάλια....Εκεί "δεν τραβάει η ομάδα", που λένε.
Είναι και κάποιες, όπως η σημερινή, που ξυπνάω με ενέργεια και ξεκινάω να κάνω ένα πρόγραμμα και κάπου στο σχεδιασμό του προγράμματος...σταματάνε όλα.
Η δύναμη μου, με εγκαταλείπει και είμαι απλά κομμάτια. Ουσιαστικά δεν υπάρχει λόγος και αιτία. Συγχύζομαι με τον εαυτό μου! Νιώθω τεμπέλα! Και όσο τα βάζω με τον εαυτό μου, τόσο ξεκινάει ένας φαύλος κύκλος.
Είναι όμως αλήθεια ότι δεν υπάρχει κάποιος ουσιαστικός λόγος; Αν το καλοσκεφτώ υπάρχει λόγος. Σοβαρός λόγος. Το σώμα μου νοσεί! Παλεύει με χρόνια νοσήματα.
Και του ότι του δίνω τις απαραίτητες ουσίες ( ορμόνες, βιταμίνες, μέταλλα) που χρειάζεται, δεν εξαφανίζει το χρόνιο νόσημα. Μάλιστα όταν αυτή η νόσο είναι σε έξαρση ή υποτροπή, τα συμπτώματα είναι πιο έντονα και πιο εμφανείς!
Η κόπωση φτάνει σε σημείο απόλυτης ατονίας και απάθειας.
Η κατάσταση αυτή μπορεί να κρατήσει λίγες μέρες ή και περισσότερο. Αν κρατήσει περισσότερο τότε πρόκειται, σε εμένα τουλάχιστον, για υποτροπή, όπου πρέπει να μιλήσω με τον γιατρό και να προσαρμόσουμε το χάπι.
Αν κρατήσει για μία μέρα ή λίγες μέρες το θεωρώ "φυσιολογικό" και συνεχίζω την ζωή μου, μόλις αισθανθώ καλύτερα.
Θα μου πεις: "Γιατί παίρνεις τότε ορμόνες, βιταμίνες κλπ. αν πάλι δεν νιώθεις καλά;" Και θα σου απαντήσω: "Γιατί αν δεν τα έπαιρνα όλα αυτά δεν θα ήμουν κάν σε αυτή την κατάσταση, αλλά πολύ χειρότερα!"
Σήμερα λοιπόν είναι δύσκολη μέρα...Θυμήθηκα και ένα βίντεο που έβγαλα πρόσφατα στο YouTube...
ίσως ταυτιστείς μαζί μου...
το έχετε και εσείς; Τις καλές και τις κακές ημέρες; Ξυπνάω το πρωί και κρίνω. "Σήμερα είναι καλή μέρα", λέω. Έχω δύναμη και όρεξη για πολλές δουλειές. Και όντως τα καταφέρνω.
Κάποιες μέρες, είναι απλά από το πρωί χάλια....Εκεί "δεν τραβάει η ομάδα", που λένε.
Είναι και κάποιες, όπως η σημερινή, που ξυπνάω με ενέργεια και ξεκινάω να κάνω ένα πρόγραμμα και κάπου στο σχεδιασμό του προγράμματος...σταματάνε όλα.
Η δύναμη μου, με εγκαταλείπει και είμαι απλά κομμάτια. Ουσιαστικά δεν υπάρχει λόγος και αιτία. Συγχύζομαι με τον εαυτό μου! Νιώθω τεμπέλα! Και όσο τα βάζω με τον εαυτό μου, τόσο ξεκινάει ένας φαύλος κύκλος.
Είναι όμως αλήθεια ότι δεν υπάρχει κάποιος ουσιαστικός λόγος; Αν το καλοσκεφτώ υπάρχει λόγος. Σοβαρός λόγος. Το σώμα μου νοσεί! Παλεύει με χρόνια νοσήματα.
Και του ότι του δίνω τις απαραίτητες ουσίες ( ορμόνες, βιταμίνες, μέταλλα) που χρειάζεται, δεν εξαφανίζει το χρόνιο νόσημα. Μάλιστα όταν αυτή η νόσο είναι σε έξαρση ή υποτροπή, τα συμπτώματα είναι πιο έντονα και πιο εμφανείς!
Η κόπωση φτάνει σε σημείο απόλυτης ατονίας και απάθειας.
Η κατάσταση αυτή μπορεί να κρατήσει λίγες μέρες ή και περισσότερο. Αν κρατήσει περισσότερο τότε πρόκειται, σε εμένα τουλάχιστον, για υποτροπή, όπου πρέπει να μιλήσω με τον γιατρό και να προσαρμόσουμε το χάπι.
Αν κρατήσει για μία μέρα ή λίγες μέρες το θεωρώ "φυσιολογικό" και συνεχίζω την ζωή μου, μόλις αισθανθώ καλύτερα.
Θα μου πεις: "Γιατί παίρνεις τότε ορμόνες, βιταμίνες κλπ. αν πάλι δεν νιώθεις καλά;" Και θα σου απαντήσω: "Γιατί αν δεν τα έπαιρνα όλα αυτά δεν θα ήμουν κάν σε αυτή την κατάσταση, αλλά πολύ χειρότερα!"
Σήμερα λοιπόν είναι δύσκολη μέρα...Θυμήθηκα και ένα βίντεο που έβγαλα πρόσφατα στο YouTube...
ίσως ταυτιστείς μαζί μου...
Με αγάπη το hashimotaki σας,
Ανθή (Anny) Αντωνίου
